-
1 baw|ić
impf Ⅰ vt 1. (uprzyjemniać czas) to entertain [gości, dzieci]- bawić kogoś czymś to entertain sb with sth [rozmową, śpiewem]- bawił wnuki he was looking after his grandchildren2. (interesować, zajmować) [czynność, przedmiot, książka] to amuse- bawi mnie chodzenie po sklepach/obserwowanie ludzi I enjoy going shopping/watching people- to mnie nie bawi it’s not much fun for meⅡ vi (przebywać) to stay, to remain- bawić na wakacjach to be away on holiday- bawił u nas (przez tydzień) he stayed with us (for a week)Ⅲ bawić się 1. (uprzyjemniać sobie czas) [osoba, dziecko] to play (czymś with sth)- bawić się w chowanego/ciuciubabkę to play at hide and seek/blind man’s buff- bawić się w Indian/w sklep to play at Indians/at keeping shop- bawić się z kolegami to play with friends2. (czuć zadowolenie, mieć uciechę) to enjoy oneself, to have fun- bawić się czymś to enjoy sth- bawić się czyimś zakłopotaniem to laugh at sb’s distress- bawić się kimś to toy with sb- bawić się czyimś kosztem to laugh at sb’s expense3. (poruszać bez celu) bawić się ołówkiem to play a. toy a. fiddle with a pencil- bawić się jedzeniem to play a. toy with one’s food4. (hulać, bankietować) to have a good time, to enjoy oneself- bawić się na balu to have a good time at a ball- baw się dobrze! have a good time!- bawić się do upadłego to party until one drops pot.; to have a thoroughly good time- dobrze się z nimi bawiłeś? did you have a good time with them?5. (zajmować się niepotrzebnie) bawić się w coś to waste time on sth [morały, szczegóły]- nie ma czasu bawić się w formalności there’s no time for indulging in formalities6. (zajmować się dla przyjemności) bawić się w kucharza/ogrodnika to try one’s hand at cooking/gardening- bawić się w malarza to dabble in painting■ bawić oko to please the eye, to be pleasing to the eye- bawić się z kimś w kotka i myszkę to play cat and mouse with sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > baw|ić
См. также в других словарях:
marek — m III, D. marekrka, N. marekrkiem; lm M. marekrki 1. bot. «Sium, roślina z rodziny baldaszkowatych, o liściach pierzastych i bulwiastych korzeniach, rośnie dziko na bagnach, niekiedy uprawiana ze względu na jadalne korzenie» 2. B.=D.; lm DB.… … Słownik języka polskiego
snuć — ndk Xa, snuję, snujesz, snuj, snuł, snuty 1. «skręcać nitkę z przędziwa za pomocą wrzeciona lub kołowrotka; prząść» Snuć przędzę. ◊ Snuć bajkę, gawędę, opowieść, opowiadanie «opowiadać coś» ◊ Snuć plany, projekty, domysły, marzenia itp. «tworzyć … Słownik języka polskiego
tłuc — ndk XI, tłukę, tłuczesz, tłucz, tłukł, tłuczony 1. «uderzeniami rozbijać na kawałki, rozgniatać coś, niszczyć coś przez uderzanie, rzucanie; rozbijać» Tłuc szklanki przy zmywaniu. Brzęk tłuczonego szkła. Tłuczone kartofle. Tłuc kamienie. Tłuc… … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć … Słownik języka polskiego
snuć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o nitkach: wyciągać się z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nici snuły się z brzegu materiału. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się powoli i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
